Szetland


Opis

Dla wielu osób to właśnie ten malutki, bujnie owłosiony konik jest symbolem kuca. W krajach anglojęzycznych pieszczotliwie nazywa się go Shetty. Ze względu na miły charakter i cierpliwość, a także oczywiście odpowiedni wzrost, kuc szetlandzki świetnie sprawdza się jako wierzchowiec dla najmłodszych dzieci. Kuce generalnie odznaczają się mocnym i niesfornym charakterem - bywają uparte, narowiste, a nawet złośliwe, mimo to są jednak łagodne, cierpliwe i bardzo spokojne.

Wygląd

Kuce szetlandzkie mają mocną, silną budowę ciała, głęboką klatkę piersiową, krótką i grubą szyję, charakterystycznie obwisły brzuch. Ich krótkie, ale mocne kończyny mają wyraźne szczotki pęcinowe. Grzywa i ogon szetlandów są nadzwyczaj obfite, sierść na całym ciele jest gruba i gęsta. Dawniej, gdy kuce żyły na wolności, grube futro stanowiło dla nich ochronę przed niekorzystnym klimatem Wysp Szetlandzkich.

Pochodzenie i użytkowanie

Szetland jest najmniejszą angielską rasą kuców górskich i wrzosowiskowych. Od 10 000 lat żył na położonych na północny wschód od Szkocji, deszczowych wyspach - Szetlandach. Ostry klimat i ubogie pożywienie zahartowały i uodporniły zwierzę. Szetland, jak na swój rozmiar, jest najsilniejszym ze wszystkich koni i kuców.

Obecnie kuce szetlandzkie wspaniale nadają się do jazdy wierzchem dla najmłodszych dzieci, organizowane są nawet zawody sportowe w skokach przez niewielkie przeszkody, w których biorą udział szetlandy i ich mali jeźdźcy.