Boulonnais, czyli koń buloński, wywodzi się z północnego wybrzeża Francji, z regionu Pas-de-Calais. Ten ciężki koń jest jednym z najszlachetniejszych zimnokrwistych. Mimo pokaźnych rozmiarów jest to elegancki, harmonijnie zbudowany koń, poruszający się z gracją i lekkością. Koń buloński jest bardzo przyjacielski i posłuszny. Jednak mimo ogólnego potulnego charakteru, bywa czasem odrobinę niepokorny, co można wytłumaczyć wpływem genów arabskich przodków. Sympatycy tej rasy chwalą zgodnie odwagę tych koni.
Koń buloński mierzy 163-173 cm w kłębie. Ma wyrazistą, szlachetną głowę, zdradzającą wpływ krwi orientalnej. Jego mocna, zaokrąglona szyja jest pewnie osadzona na stromych, czasem krótkich łopatkach. Jego pierś jest szeroka i głęboka; kłoda zwarta z lekko ściętym, masywnym zadem. Kończyny muskularne z suchymi stawami, kopyta nieduże, twarde. Najczęstsze umaszczenie to siwe, ale także dereszowate, kare, gniade lub kasztanowate. Ciało ma prawidłowe proporcje, a dodatkowego uroku dodają gładka sierśc, gruba, jedwabista grzywa i ogon.
Rasa ta pochodzi z okolic Boulogne, w północno-wschodniej Francji. Hodowano dwa typy konia bulońskiego - jeden był ciężkim koniem pociągowym, drugi był lżejszy i szybszy, zwany mareyeur. Ten drugi typ używany był do transportu ryb znad morza do Paryża.
Koń buloński może poruszać się szybciej niż jakikolwiek inny koń pociagowy, cechuje go także długi wykrok. Niektóre nadal pracują w gospodarstwach. Z obawy przed wyginięciem tej rasy, opiekę nad hodowlą roztoczył rząd francuski.
Copyright © 2014 Bartek Miśkiewicz
Menu strony zostało zbudowane w opraciu o arkusz styli css przedstawiony na tej stronie, zaś wyświetlanie zdjęć w oparciu o skrypt Lightbox 2